Hoe ik weet of ik mijn leven leef?
- Leef ik mijn leven als ik er goed uitzie?
- Leef ik mijn leven als ik alleen nog maar gezond eet?
- Leef ik mijn leven als ik geen alcohol meer drink?
- Leeft een ander niet zijn leven als hij er niet goed uitziet?
- Leeft een ander niet zijn leven als hij ook fastfood eet?
- Leeft een ander niet zijn leven als hij een biertje of wijntje drinkt?
In de afgelopen periode hebben diverse situaties me helderheid gegeven op deze vraag. Voorheen had ik bepaalde gedachten over wie me het antwoord kon geven.
Lang heb ik gedacht, misschien herken je dit, dat de bevestiging moest komen van mijn vader en moeder. Mijn vader is 12 jaar geleden onverwachts overleden en na het overlijden besefte ik dat ik het van hem niet meer kon krijgen. Op dat moment zag ik ook dat hij tijdens zijn leven niet in staat was geweest om het te geven. Het was intens om dit te beseffen. Het gaf me verdriet, maar ook bevrijding dat ik het daar niet meer moest zoeken. Inmiddels weet ik dat ook mijn moeder niet de persoon is die het me kon en kan geven. Ook dat heeft zijn plaats gekregen.
Soms bewust, maar veelal onbewust was ik ook op zoek naar bevestiging bij de dierbaren om me heen, Jacquelien, Mitchel en Justin, maar ook daar ging het niet lukken. Ze geven veel liefde, maar niet de ultieme bevestiging die ik zocht. Ik besefte dat mijn verwachtingen op sommige momenten zelfs claimend waren. Er was maar een antwoord mogelijk en als ik dat niet kreeg, voelde ik me teleurgesteld, niet gezien, niet gehoord. Een oud gevoel van afwijzing werd geraakt. Door dit toe te laten ontdekte ik dat het een illusie was dat zij dit moesten beantwoorden. Ze zijn de spiegel om het antwoord zelf te vinden. Nu ik deze verwachting loslaat, neemt ook hierin de rust toe.
In de afgelopen weken besefte ik heel duidelijk dat ik ook nog via mijn uiterlijk (kleding, kapsel, etc.) de bevestiging zocht of ik mijn leven leefde zoals het voor mij bedoeld was. En werd door een nieuwe bril opnieuw dat oude gevoel geraakt.
Het antwoord
Diep van binnen weet ik al lang dat ik alleen zelf het antwoord kan geven, maar zolang er op de diepere gevoelslaag nog oude pijn en verwondingen liggen, blijft deze angel de zoektocht buiten mezelf instandhouden Toch lijkt een ‘volgend kwartje nu gevallen’ te zijn. Ik voel me vrijer doordat ik nu krachtig voel dat ik alleen zelf het antwoord kan geven.
Er blijft nog een deel in mij aanwezig dat het fijn vindt om bevestiging of een compliment van anderen te krijgen, maar niet meer vanuit een verwachting of claim. Het vrij ontvangen van een compliment voelt heerlijk. Gedachten als ‘deed ik het gisteren dan niet goed?’ of het compliment direct weer afwimpelen als iets gewoons, vervang ik door het gevoel toe te laten en te ontvangen wat er gezegd wordt.
Dus ik kan vandaag zelf het antwoord geven op de vraag Leef ik mijn leven zoals het bedoeld is. Mijn antwoord is Ja. En tegelijkertijd weet ik ook dat er nog genoeg te ontdekken is😊. Maar het besef dat ik steeds ‘wakkerder’ en vrijer aan het worden ben, geeft veel innerlijke rust.
Dit heeft er ook toe geleid dat er niet alleen in mezelf, maar ook om me heen (binnen de familie) in de afgelopen periode bijzondere veranderingen plaats hebben gevonden. Er zijn hernieuwde ontmoetingen ontstaan, waarbij er mag zijn wat er is, zonder dat er een verwachting of claim neergelegd wordt.
Ik blijf mezelf de komende tijd nog regelmatig de vraag stellen Leef ik me leven zoals het bedoeld is? om mezelf bewust wakker te houden en de liefde voor mezelf te blijven voeden!