Van projectie naar binnen toe
De energieveranderingen in de huidige turbulente tijd, niet alleen in jezelf, maar zeker ook om je heen, vragen om de omkering naar authentiek leven. Als je steeds meer bij jezelf kunt blijven, verbonden bent met je essentie, kun je niet anders dan authentiek leven. Toch vind ik het ook een uitdaging met alle valkuilen, afleidingen en de criticus op de loer. Dan is het zo fijn om mensen om je heen te hebben waar je mee kunt sparren en delen.
Het oer-menselijk patroon is om het eerst buiten jezelf te leggen. Om het op anderen of een situatie te projecteren, waardoor jezelf niet in de spiegel hoeft te kijken. Vaak gebeurt dit als de criticus aan het woord is; deze zoekt een schuldige of blijft vastzitten in waarom-vragen. De criticus denkt hiermee fouten te voorkomen, maar het leerproces van het leven gaat veel sneller als er wel fouten gemaakt mogen worden.
De roep van binnenuit, de stem van je ziel, vraagt steeds krachtiger om aandacht, een luisterend oor en authentiek handelen. Dat is een grootse opdracht c.q. uitdaging; niet meer projecteren, maar bij jezelf naar binnengaan, de weg van zelfreflectie, de weg van de waarnemer. En dat doe je niet even. Soms maak je een grote stap, soms gaat het in kleine stapjes. In plaats van fouten te veroordelen of de schuld bij een ander te leggen, mag je de les van de fout omarmen, daar ligt de grootste groei van je levenservaringen.
Jezelf voeden
Een belangrijk hulpmiddel hiervoor is jezelf regelmatig voeding geven. Voeding in de vorm van ontmoetingen met mensen waarbij je jezelf kunt zijn, waar er openheid en kwetsbaarheid mag zijn (wat een kracht is). Ook in de vorm van consulten of activiteiten, waar je ontmoetingen hebt die je herkenning geven over je eigen proces. Waar je (weer) kunt ervaren dat je het niet alleen hoeft te doen en je niet de enige bent die het intense proces naar authentiek leven beleeft.
Voeding waarmee je door herkenning, door evenwichtige en evenwaardige uitwisselingen groeit. Dan blijf je de energie en impulsen voeden die jou op je ware pad willen houden. De energie die je staande houdt in het dagelijks leven, waar toch frequent uitdagingen komen om je af te leiden en de regie toch weer over te geven aan de buitenwereld. Inspirerende voeding is noodzakelijk om dit verschil te blijven ervaren en daarin de juiste keuzes te kunnen maken; keuze tussen hoofd en hart, tussen oud en nieuw, tussen patronen en passie, tussen aanpassen en echtheid, tussen rollen en authentiek.
Regelmatige voeding heeft ieder mens nu eenmaal nodig. Dat zorgt er ook voor dat iets wat zich wil laten zien, zoals oude pijn of verwonding uit het verleden, (fysieke) energieblokkades, beperkende overtuigingen, sombere gevoelens, eerder uit de schaduw komen en in het licht gezet worden.
Ik probeer steeds minder te wachten totdat een hobbel een berg geworden is, maar neem eerder actie, zodat er minder opstapeling plaatsvindt en ik krachtiger en authentieker door kan gaan i.p.v. verlam of teruggeworpen wordt door de berg die voor me opdoemt.
Zoals de wijsheid van het gezegde: Het is niet erg om fouten te maken, maak veel fouten, dan leer je veel, maar leef zorgvuldig, zodat je er later geen spijt van hebt! Dat klinkt voor mij – in essentie een perfectionist – als muziek in de oren 😊.